Daliowa, to według historyków najstarsza wieś w kluczu jaśliskim, a ponadto istniejąca przez ponad 600 lat aż do dnia dzisiejszego u samego podnóża Jaślisk. Dlatego też szczególnie warto dowiedzieć się o niej czegoś więcej.

Historia:
Jak już wyżej wspomniano, Daliowa należy do najstarszych osad w tej okolicy. Dokument lokacyjny, pozwalający na utworzenie w tym miejscu wsi, nadał 25.II.1363 ówczesny król Kazimierz Wielki osadźcy Hryćko Żarowiczowi. Hryćko tak jak reszta osadników był pochodzenia ruskiego. Wieś, nazwana pierwotnie Hryciową Wolą, była lokowana na prawie niemieckim. Jest to najprawdopodobniej pierwsza w Polsce lokacja osady przez Wołocha.
Od maja 1434 roku wieś, która zmieniła nazwę na Dalejów (stara nazwa funkcjonowała jednak do 1512 roku), weszła w skład klucza jaśliskiego, gdzie tworzyła razem z sąsiednimi Szklarami jeden potok. W roku 1560 biskupstwo przemyskie zmieniło lokacje wsi na wołoską. Na terenie Daliowej mieściła się parafia unicka, która obejmowała także Szklary i Posadę Jaśliską.
Skąd pochodzi obecna nazwa wsi? Nie wiadomo. Przypuszcza się że od imienia Dalej albo od słów dal lub dolina. Nazwa ta pojawiła się poraz pierwszy w dokumentach w 1589 roku.
Mieszkańcy wsi byli pochodzenia ruskiego i z reguły greckiego obrządku. W 1785 roku żyło tu 439 grekokatolików, a w 1880 roku 710 grekokatolików i 50 katolików rzymskich. W 1900 roku wieś zamieszkiwało 596 osób w 98 domach. W 1931 roku wieś zajmowała powierzchnie 18,82 kilometrów kwadratowych, liczyła 95 gospodarstw (zamieszkiwanych przez 620 ludzi) i dzieliła się na wiele części o różnych nazwach. Wieś była uznawana za jedną z bogatszych w okolicy. Ciekawostką jest, że mieszkańcy mieli w zwyczaju malować belki chałup na czerwono, a szpary pomiędzy nimi na biało, natomiast wewnętrzne ściany bielono albo malowano na niebiesko i ozdabiano wzorkami.
Mieszkańców Daliowej wysiedlono po wojnie w dwóch turach: na wschód na przełomie 1945 i 1946 roku oraz do województwa szczecińskiego i koszalińskiego w roku 1947.